Η Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού, καθιερώθηκε το 2007 από τον ΟΗΕ και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2
Απριλίου. Η πρωτοβουλία αυτή, έχει σκοπό την ευαισθητοποίηση του κοινού για τις ανάγκες των
αυτιστικών ατόμων, συμβάλλοντας στην αποδοχή και ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία. Κατά την παγκόσμια ημέρα αυτισμού, εκατοντάδες κτήρια στον πλανήτη φωτίζονται μπλε συμμετέχοντας στην
εκδήλωση «Light Ιt Up Blue» ρίχνοντας έτσι φως στη σκοτεινή πλευρά της απομόνωσης και
περιθωριοποίησης που βιώνουν τα άτομα αυτά.
Ο αυτισμός, αποτελεί μια ισόβια, πολύπλοκη εκ γενετής νευροαναπτυξιακή διαταραχή που συνήθως
εκδηλώνεται στη φάση της ανάπτυξης. Τα κλινικά χαρακτηριστικά του αυτισμού, περιλαμβάνουν την
ελλιπή κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, την εκδήλωση στερεοτυπικών επαναληπτικών
συμπεριφορών, την ύπαρξη γλωσσικών διαταραχών ή απουσίας λόγου, σημαντικού ή όχι βαθμού
νοητική υστέρηση ή άλλων ιατρικών καταστάσεων.
Ποιά είναι η αιτία του Αυτισμού;
Tα τελευταία 20 χρόνια η συχνότητα τoυ αυτισμού έχει αυξηθεί σημαντικά και φαίνεται ότι υπερβαίνει το 1%, προσβάλλοντας πιο συχνά τα αγόρια. Η αιτιολογία της διαταραχής παραμένει ακόμα ασαφής, ωστόσο είναι πλέον τεκμηριωμένο ότι ευθύνονται γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες οι οποίοι πιθανότατα επιδρούν κατά την εγκυμοσύνη ή τις πρώτες εβδομάδες ζωής. Η ηλικία πρώτης διάγνωσης έχει επίσης μειωθεί, ωστόσο τα περισσότερα παιδιά με αυτισμό εξακολουθούν να διαγιγνώσκονται μετά τα 4 έτη, γεγονός που σημαίνει ότι ξεκινούν να δέχονται παρέμβαση σε ηλικία κατά την οποία έχουν ως ένα βαθμό παγιωθεί οι δυσκολίες συμπεριφοράς και τα ελλείμματα στη λειτουργικότητα.
Πόσο σημαντική είναι η έγκαιρη διάγνωση;
Η έγκαιρη διάγνωση είναι πλέον εφικτή από την ηλικία των 2 ετών και η πρώιμη έναρξη κατάλληλων παρεμβάσεων καθορίζει αποφασιστικά την εξέλιξη των παιδιών με αυτισμό καθώς μπορεί να οδηγήσει σε μείωση των δύσκολων συμπεριφορών, βελτίωση της επικοινωνίας και των κοινωνικών δεξιοτήτων, αύξηση της αυτονομίας και της λειτουργικότητας.
Τα προγράμματα πρώιμης παρέμβασης εστιάζουν στην τροποποίηση της συμπεριφοράς, στην ενίσχυση των κινήτρων και της πρωτοβουλίας και στην εκμάθηση δεξιοτήτων σε όλους τους τομείς της ανάπτυξης και για την επιτυχία τους είναι απαραίτητη η εφαρμογή τους και στο οικιακό περιβάλλον με την ενεργό συμμετοχή όλης της οικογένειας.
Πρώτος ο ΑυστριακόςL.Kanner περιέγραψε τον αυτισμό το 1943 και συσχέτισε τη διαταραχή με «ψυχρή» συμπεριφορά των γονέων, υπόθεση η οποία δεν επιβεβαιώθηκε επιστημονικά αλλά συνέβαλε στο στιγματισμό των ατόμων με αυτισμό και των οικογενειών τους. Η ιδιαίτερη συμπεριφορά των ατόμων με αυτισμό αλλά και διάφορες τέτοιες θεωρίες, συμβάλλουν δραστικά στην περιθωριοποίησή τους. Τα άτομα αυτά έχουν ανάγκη κυρίως για αποδοχή και κοινωνική στήριξη. Εξίσου σημαντικό είναι το να διευρυνθεί η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση όλων των κοινωνικών φορέων για τους ενήλικες με αυτισμό έτσι ώστε να βιώνουν αποδοχή και ισονομία στην καθημερινότητά τους.
πηγή:
www.autismgreece.gr.
www.aixmi-news.gr
